NOSOS ANTEPASADOS QUE LOITARON

nunca imaxinei cun relato respeto da muller traballadora, ressultariame tan complexo. E de recoñecelo, unha cousa e imaxinar e outra e convertir as ideas en verbas.
Pero ei aqui o meu esforzo , co cal quero aportar o meu gran de area para solidarizarme con todas esas mulleres que día tras día loitan polos seus soños, obxetivos e as libertades que temos todos para tomar as decisions propias das nosas vidas, aquelas mulleres que loitan día a día abrir camiño no mundo laboral feminino nesta sociedade na que a Deus gracias e un dereito que temos as mulleres e non un deseso como sucede noutras culturas ou relixions.
Por iso con estas verbas agradezo as mulleres que loitaron sin renunciar a sua condición de ser mulleres e xamais se rendiron, ante as travas ou dificultades que co paso do tempo ian atopando polo camiño convertindose así nas pioneiras de que en esta sociedade ser muller non significa ser inferior, nin dependente dun home, senon un don da madre natureza do que disfrutamos dunhas características dos homes pero cos mesmos dereitos e privilexios en "teoria".
Todos sabemos que na practica esto non e tan sinxelo, todo ten os seus matices pero neste día pareceme máis apropiado que en vez de queixarnos tanto celebremos este dia agradecendo o esforzo dos nosos antepasados que loitaron cando o tiñan mais díficil co temos nos.
Cando a sociedade era outra, nunha época na que se vivia nun réximen de ditadura, opresión, violencia, machismo, sen dereito nin sequera de expresión, encambio nunca deixaron de loitar polos seus soños acadar unha sociedade mais ou menos como a nosa.
Na que hay moito que mellorar pero que a Deus Gracias existe a liberdade de expresión e sabemos que somos escuchadas se fale s., e tamén que canto mais unidas estemos mais forte sera o verro e mais dificil será ignorarnos.
No seus día as mulleres tiberon que unir forzas para que nos disfrutasemos da "liberdade" e dereito a escoller.
¡¡ Agradezmos a esa mulleres anominas ou non ou nseu exforzo!!
loitemos xuntas para que algun día non exista nin a discriminación sexual, nin a pobreza nin traballos mal remunerados, para que podamos disfrutar dun pais donde o medo, a represión , e excravitude non sexa mais cun pesadelo subrrealista. e para iso solo temos que loitar unidas.
¡ viva a liberedade, vivan as mulleres, e o traballo!!. y que siempre podamos levantarnos para ir a trabajar.

Aleja